Сёння адбылося асвячэння Варварынскай крыніцы

Сёння адбылося асвячэння Варварынскай крыніцы

Штогод на трэці дзень Святой Тройцы непадалёку ад населенага пункту Гадзічава праходзіць рытуал асвячэння Варварынская краніцы.

Калі з’явілася Варварынская крыніца дакладна ніхто не памятае. Гаючыя ўласцівасці яе вады мясцовыя жыхары ведаюць даўно і ўстанавілі крыж з іконай Вялікамучаніцы Варвары, таму крыніцу і называюць Варварынскай.

На гэты крыж завязваюць аброчныя ручнікі, калі просяць, каб Вялікамучаніца Варвара дапамагла ў бядзе, збавіла ад хваробы. Раней у крыніцу з гэтай мэтай кідалі капейкі. Кожны год на трэці дзень Тройцы служыцца малебен і асвячаецца вада. За гаючай вадой прыязджаюці не толькі мясцовыя жыхары, але і з Гомеля і Чарнігава.

Існуе паданне, што нейкай манашцы аднаго з Чарнігаўскіх манастыроў прысніўся сон, што ў гэтым месцы неабходна знайсці крыніцу з гаючай вадой. І калі яна прыйшла ў гэтае месца, там сапраўды з’явілася крыніца. Яшчэ расказваюць, што з надзеяй вылечыцца ад цяжкаў хваробы ног прыехала жанчына з Урала: яна пабачыла ў сне, што вылечыць сваю хваробу, калі пап’е вады з гэтай крыніцы. Яна прыбыла сюды з вялікай надзеяй і гаючая вада ёй дапамагла.

IMG_6490.JPG

IMG_6493.JPG

IMG_6494.JPG

IMG_6495.JPG

IMG_6496.JPG

IMG_6497.JPG

IMG_6498.JPG

Варварынская крыніца ўжо некалькі разоў мяняла сваё месца. Калі недалёка ад яе будавалі дарогу, зрабілі насып, крынічка знікла. Прыехалі веруючыя, а крыніцы няма. Тады адна манахіня стала маліцца, па яе прыкладу да Бога звярнуліся і іншыя. І праз некаторы час заўважылі, что недалёка ад былога месца з’явілася крыніца. Пазней яна зноў крыху змяніла сваё месца.

Фота Марыны ВАСІЛЬЕВАЙ

http://sozhnews.by



Традыцыі вядуць за сабой: cёння ў Маркавічах у чатырнаццаты раз правялі абрад Сула

Нягледзячы на тое, што Сула была прызвана “абудзіць зямлю” і падрыхтаваць да засявання і будучага добрага ўраджаю, з цягам часу абрад супаў са святкаваннем Уваскрэсення Хрыстова.

Так і павялося: спачатку ўсе ішлі на богаслужэнне ў царкву ў Гадзічаве, а пасля службы пешшу па старажытнаму Кацярынінскаму шляху ішлі ў Маркавічы. У полі ў канцы вёскі і на перакрыжаваннях вуліц жанчыны і дзеўкі “заводзілі крывога танка” — пачыналі вадзіць карагод, каб “усё ў нас радзіла, і каб маланка нас не біла!”.

Як праводзілі Сулу, настаўнікам і вучням Маркавіцкага дзіцячага сада – сярэдняй школы, якія і аднавілі гэты абрад, расказалі старажылы Маркавіч і Гадзічава. Згодна з традыцыяй, адна з жыхарак Маркавіч з кулічом ці тварожнай пасхай на тканым рушніку такімі словамі сустракала гасцей: “Як прайшоў Хрыстос усе мукі, узялі Яго пад рукі. Яго маці стаяла і такія слава прамаўляла: “Сыне мой, як будзеш Ты васкрасаці, будуць цябе ангелы страчаць, са святым васкрасеннем паздраўляць! Хрыстос уваскрос!”. А жанчына з Газдзічава ёй адказвае: “Дай Бог і на той год даждаць светлага Хрыстова васкрасення ў шчасці і здароўі! Хрыстос уваскрос!” — і абедзьве хрыстосуюцца. Так было і сёлета.

Абрад Сула (альбо рух, плынь) меў сакральнае значэнне — карагод сімвалізаваў сонца і ў той жа час лічыўся абярэгам. А тры дзяўчынкі, якія абавязкова знаходзіліся ў цэнтры кола-карагода, і якіх потым жанчыны падымалі ўверх, — пажаданне дзеткам расці здаровымі і дужымі, а таксама добрага ўраджаю. Яшчэ Сула давала сігнал для правядзення народных гулянняў і вячорак на вуліцы.

На працягу некалькіх дзесяцігоддзяў пра Сулу давялося забыць, апошні раз яе праводзілі ў 1968 годзе. Таму не дзіўна, што пра абрад не ведалі нават некаторыя жыхары Маркавіч, тым болей, што частка з іх — перасяленцы з Брагінскага раёна.

Нагадаем, у мінулым годзе абраду Сула нададзены статус нематэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці.

http://sozhnews.by